Het kan niet altijd leuk zijn!
Verwende generatie die Millennials.
Als het even tegenzit laten ze het er bij zitten.
Niet weerbaar genoeg, te veel eisen.
Zooooo, denk ik dan. Dat gaat lekker. Of liever gezegd, gaat niet werken. Oordelen zonder je in de ander te verplaatsen zet de boel alleen maar vast.
Er zijn genoeg bedrijven die werk maken van betrokkenheid en zelfs bedrijven met een Chief Happiness Officer. Dat is geen eenvoudige klus. Met een ballenbak en een tafeltennistafel kom je er niet. Werkt het aanbieden van persoonlijke ontwikkeling alleen wanneer de ander daar ook behoefte aan heeft.
Werk mag en kan leuk zijn, voldoening geven. Het hoeft geen makkie te zijn. De meeste van mijn klanten geven aan dat ze juist graag groeien en nieuwe dingen leren. Te makkelijk maakt het saai, met een risico op een bore-out in plaats van een burn-out.
Hoe boost je dat werkgeluk?
Twee belangrijke vragen die ik als coach altijd stel zijn:
- Waar verlang je naar en waarom?
- Waar doe je het voor?
Het antwoord op deze vragen zegt veel. Over jou.
Je verlangen
Is het vrijheid? Is het rust? Is het erkenning? Is het gehoord te worden? het meer inkomen? En zo ja, waarom? Wat levert dat je op? Is inkomen misschien een compensatiemiddel voor iets wat jij je ontzegd?
Mijn drijvende verlangen is vrijheid. Wat niet betekent dat ik er naar streef om mijn werk in een paar uurtjes per dag te kunnen doen. Wel dat ik zelf kan en mag bepalen met wie en voor wie ik werk. Waar ik zekerheid voor inlever.
Om vrijheid te bereiken heb ik moeten leren omgaan met het gevoel soms niet okay gevonden te worden en het gevoel van onzekerheid. Als je rust wilt mag je leren dat je niet overal bij kan zijn en anderen soms op de 2e plaats mag zetten. Als je erkenning wilt mag je leren om jezelf de erkenning te geven. Als je meer inkomen wilt mag je wellicht ook een stuk zekerheid opgeven en/of jezelf meer waard gaan vinden. Als je gehoord wilt worden mag je gaan accepteren dat anderen soms hele andere ideeën en meningen hebben dan jij, zonder dat je daardoor aan jezelf gaat twijfelen.
Dat vergt moed en is niet iets voor Softies. Het is van belang goed voor jezelf willen zorgen en nooit terug te willen kijken met het gevoel dat je jouw idealen op hebt gegeven.
Waar doe je het voor?
Je ‘why’ of ‘purpose’. Voor mij is dat mensen helpen om meer uit zichzelf te halen zonder dat dat ten koste van henzelf of anderen gaat. Omdat ik geloof dat je daar blijer van wordt en omdat blije mensen blije keuzes maken. Beter voor zichzelf, de wereld en anderen zorgen.
Ook dat heeft consequenties. Tegen opdrachten en opdrachtgevers die daar anders in staan, kon ik niet anders dan ‘nee’ zeggen.
Zonder te weten waarvoor je werkt is het lastig keuzes te maken. Ontdekken waarvoor je het doet is ook geen kwestie van er 10 minuten voor zitten. Dat vraagt om een portie zelfonderzoek en met ook weer moed en heel veel eerlijkheid naar jezelf.
Vaak zoeken we in ons hoofd, in het denken, maar die is gericht op wat we kennen en wordt aangestuurd door angstgedachten. Het helpt wanneer iemand je dat in de spiegel kan laten zien. De sleutel zit vaak in de intuïtie, het voelen en groots durven dromen.
Het helder hebben van je verlangen en je why maakt nog steeds niet dat je iedere dag happy je bed uitspringt. Het maakt wel dat je gelooft in waar je voor je staat en zorgt dat je door kan gaan op de energie die meer voelt als inspiratie dan motivatie. Maakt dat je weet wat je wel en niet wilt. Maakt dat je minder belangrijke zaken op wilt offeren om een hoger doel te bereiken. Maakt dat je bereid bent om langer dan verwacht op de beloning te wachten in plaats van te gaan voor de korte termijn kick.
Heb je behoefte om eens te sparren over jouw verlangen en je ‘why’? Neem gerust contact op.
Succes & Plezier,
Monique